Nadleśnictwo Lądek Zdrój w obecnym kształcie organizacyjnym (tj. składające się z obrębów Strachocin i Stronie Śląskie) powstało na podstawie Zarządzenia Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych Nr 43 z dnia 31 grudnia 1971 roku. W jego skład weszły dwa oddzielne dotąd nadleśnictwa – Strachocin i Stronie Śląskie.

Ze względu na brak szczegółowych informacji dotyczących historii gospodarki leśnej z okresu przed 1945 roku, niemożliwa jest jej dokładna charakterystyka. Z nielicznych zachowanych dokumentów dotyczących lasów obecnego obrębu Strachocin oraz pochodzącego z 1937 roku operatu dla części lasów obrębu Stronie Śląskie, wiadomo, że około 80% omawianych lasów stanowiły dobra wielkiej i średniej własności przymajątkowej, a pozostałe 20% to lasy drobnej własności (w obrębie Strachocin około 90% lasów stanowiły dawne dobra księżnej Marianny von Hohenzollern). Rozdrobnienie własności skutkowało różnymi koncepcjami zagospodarowania. W prowadzonej gospodarce leśnej przeważała jednak dążność do uzyskania najwyższych dochodów.

Prowadzona w XIX wieku gospodarka leśna powodowała coraz większą monokulturyzację drzewostanów.  Ze składu drzewostanów wypierane były głównie takie gatunki jak buk i jodła. Proces ten był głownie efektem stosowania cięć rębnią zupełną (w tym często wielkopowierzchniową ze względu na łatwość pozyskania i transportu).

Po zakończeniu II wojny światowej, na podstawie dekretu o upaństwowieniu lasów, omawiane lasy przejęte zostały przez administrację polską i włączone do państwowego gospodarstwa leśnego. Powstały wówczas dwa nadleśnictwa:

Nadleśnictwo Żybocin Wschód z siedzibą w Stroniu Śląskim – kolonia Strachocin (w 1951 roku przemianowane na Nadleśnictwo Strachocin),

Nadleśnictwo Stronie Śląskie z siedzibą w Stroniu Śląskim.

            Według opracowanego planu definitywnego urządzania lasu, jako zasadniczy sposób użytkowania rębnego przyjęto stosowanie rębni częściowych. Podstawowym sposobem odnowienia zarówno na powierzchniach otwartych, jak i pod osłoną, było sadzenie (głównie świerka oraz jedynie w ograniczonej ilości innych gatunków – buka, jodły, modrzewia, jawora).

Od chwili utworzenia do 1951 roku, byłe nadleśnictwa podlegały administracyjnie Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu. W późniejszym okresie, utworzono jednostkę pośrednią – Rejon Lasów Państwowych w Kłodzku. Jednostka ta istniała do 1959r. Z dniem 1 stycznia 1959r. oba nadleśnictwa uzyskały samodzielność, jako jednostki na pełnym wewnętrznym rozrachunku gospodarczym, podlegając bezpośrednio Okręgowemu Zarządowi Lasów Państwowych we Wrocławiu.

Poznaj historię Lasów Państwowych – pobierz książkę „Znaki czasu. Wczoraj i dziś Lasów Państwowych"