Asset Publisher
Użytki ekologiczne
Użytki ekologiczne to zwykle obiekty o niewielkiej powierzchni – małe oczka wodne, śródpolne kępy drzew i krzewów, torfowiska, bagna i wydmy. To pozostałości ekosystemów, mające znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej. Obecnie na gruntach w zarządzie PGL LP znajduje się ponad 8 tys. o powierzchni ponad 29,5 tys. ha.
Aktualnie w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Lądek Zdrój znajdują się dwa użytki ekologiczne: „Rogóżka” i „Biała Marianna”.
Użytek ekologiczny „Rogóżka” o łącznej powierzchni 16,65 ha. Wyrobisko dawnego kamieniołomu marmuru „Rogóżka” położone jest na południowo zachodnim stoku góry Wapnisko (799 m n.p.m.), w południowej części Masywu Krowiarek, w pobliżu nieistniejącej już wsi Rogóżka. Celem ustanowienia użytku ekologicznego jest ochrona wysokich lub bardzo wysokich wartości przyrodniczych tego terenu. Wykazano tu obecność 9 typów siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej, m.in. skały wapienne i neutrofilne z roślinnością pionierską Alysso-Sedion (6110), murawy kserotermiczne Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallescentis (6210), środkowoeuropejskie wyżynne piargi i gołoborza krzemianowe (8150), wapienne ściany skalne ze zbiorowiskami Potentilletalia caulescentis (8210), ściany skalne i urwiska krzemianowe ze zbiorowiskami z Androsacion vandelii (8220), niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie Arrhenatherion elatioris (6510), zboczowe lasy lipowo-jaworowe Tilio plathyphyllis-Acerion pseudoplatani (9180) oraz ciepłolubna buczyna storczykowa Cephalanthero-Fagenion (9150). Ponadto stwierdzono tu występowanie 4 gatunków nietoperzy z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, których zimowiskiem jest Jaskinia na Ścianie, są to nocek duży Myotis myotis, nocek Bechsteina Myotis bechsteinii, nocek Brandta Myotis brandtii, mopek Barbastella barbastellus (Szkudlarek 2002). Badania współczesnej fauny jaskini wykazały również występowanie rzadkich gatunków skoczogonków, m.in. Onychiurus schoetti, gatunku znanego z Norwegii i opisanego również z Jaskini Radochowskiej (Pulina 1996).
Użytek ekologiczny „Biała Marianna” Kamieniołom marmurów „Biała Marianna” położony jest na południowo-zachodnim zboczu góry Krzyżnik. Założony jest w obrębie soczewy wapieni krystalicznych, barwy białej i jasnoszarej. W bezpośrednim sąsiedztwie kamieniołomu, po jego wschodniej stronie znajduje się stary kamieniołom marmuru „Zielona Marianna”, gdzie skała ma charakterystyczna barwę od szarej po zieloną i zielonoszarą. Zróżnicowane wapienie krystaliczne (marmury) występujące w rejonie góry Krzyżnik stanowią odmiany litofacjalne w obrębie tego samego poziomu stratygraficznego. Pierwotnie wapienie eksploatowane w kamieniołomie były wykorzystywane do produkcji wapna palonego (Centralny Rejestr Geostanowisk Polski, nr KDG: 9461 i 4498).